Krótki opis:
Numer CAS: 15307-79-6
Wzór cząsteczkowy: C14H10Cl2NNaO2
masa cząsteczkowa: 318,13
Struktura chemiczna:
| Podstawowe informacje | |
| Nazwa produktu | Diklofenak sodowy |
| Stopień | klasa farmaceutyczna |
| Wygląd | Biały proszek |
| Analiza | 99% |
| Okres przydatności do spożycia | 2 lata |
| Uszczelka | 25kg/karton |
| Stan | Przechowywać pojemnik zamknięty w suchym, dobrze wentylowanym miejscu. |
Opis soli sodowej diklofenaku
Farmaceutyczne wzorce wtórne do stosowania w kontroli jakości zapewniają laboratoriom farmaceutycznym i producentom wygodną i opłacalną alternatywę dla przygotowywania wewnętrznych wzorców roboczych.
Jest sklasyfikowany w klasie niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ).Wykazuje działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe i przeciwgorączkowe.Diklofenak sodowy to sól sodowa diklofenaku, pochodnej kwasu benzenowo-octowego i niesteroidowego leku przeciwzapalnego (NLPZ) o działaniu przeciwbólowym, przeciwgorączkowym i przeciwzapalnym.
Diklofenak sodowy jest od dawna stosowany w leczeniu ostrego bólu i stanów zapalnych i jest skuteczny w różnych ostrych postaciach bólu.
Zastosowanie kliniczne o diklofenaku sodowym
Badania kliniczne wykazały skuteczność przeciwbólową soli sodowej diklofenaku w łagodzeniu umiarkowanego do silnego bólu pooperacyjnego u pacjentów poddawanych zabiegom stomatologicznym lub drobnym zabiegom ortopedycznym.Podskórny diklofenak sodowy również skutecznie łagodził ból neuropatyczny o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego, związany lub niezwiązany z rakiem.Diklofenak sodowy był ogólnie dobrze tolerowany w badaniach klinicznych, a reakcje w miejscu wstrzyknięcia należały do najczęściej zgłaszanych działań niepożądanych.Diklofenak sodowy jest wskazany w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów, choroby zwyrodnieniowej stawów i zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa.
Mechanizmy działania diklofenaku sodowego
Domniemane mechanizmy działania diklofenaku mogą obejmować hamowanie syntezy leukotrienów, hamowanie fosfolipazy A2, modulowanie stężenia wolnego kwasu arachidonowego, stymulację kanałów potasowych wrażliwych na działanie trójfosforanu adenozyny poprzez szlak L-arginina-tlenek azotu-cykliczny monofosforan guanozyny oraz ośrodkowo mechanizmy neuropatyczne.Inne pojawiające się mechanizmy działania mogą obejmować hamowanie receptora-c aktywowanego przez proliferatory peroksysomów, zmniejszenie stężenia substancji P w osoczu i mazi stawowej oraz interleukiny-6, hamowanie receptora tromboksanowo-prostanoidowego oraz hamowanie kanałów jonowych wrażliwych na kwas.
