Krótki opis:
Numer CAS: 69004-03-1
Wzór cząsteczkowy: C18H14F3N3O4S
masa cząsteczkowa: 425,38
Struktura chemiczna:
| Podstawowe informacje | |
| Nazwa produktu | Toltrazuril |
| Nr CAS | 69004-03-1 |
| Kolor | Biały lub prawie biały krystaliczny proszek |
| Stopień | Stopień paszy |
| Składowanie | Uszczelnione w suchym miejscu, w temperaturze pokojowej |
| Okres przydatności do spożycia | 2 lata |
| Używać | Bydło, kurczak, pies, ryba, koń, świnia |
| Pakiet | 25kg/bęben |
Opis
Toltrazuril (Baycox®, Procox®) jest lekiem triazynonowym o szerokim spektrum działania przeciw kokcydiozie i pierwotniakom. Nie jest dostępny na rynku w Stanach Zjednoczonych, ale jest dostępny w innych krajach. Działa przeciwko bezpłciowym i płciowym stadiom kokcydiów, hamując podział jądrowy schizontów i mikrogamontów oraz ciał tworzących ściany makrogamontów. Może być również przydatny w leczeniu porcynekokcydiozy noworodkowej, EPM i hepatozoonozy psów.
Toltrazuril i jego główny metabolit, ponazuril (sulfon toltrazurilu, Marquis) to leki przeciwpierwotniakowe na bazie triazyny, które wykazują specyficzne działanie przeciwko zakażeniom kokcydiami apikompleksowymi. Toltrazuril nie jest dostępny w Stanach Zjednoczonych.
Zastosowanie produktu
Świnie: Wykazano, że toltrazuril zmniejsza objawy kokcydiozy u naturalnie zakażonych prosiąt karmiących piersią, gdy świniom w wieku od 3 do 6 dni podaje się pojedynczą doustną dawkę 20–30 mg/kg masy ciała (Driesen i in., 1995). Objawy kliniczne uległy zmniejszeniu z 71 do 22% karmiących świń, a biegunka i wydalanie oocyst również uległy zmniejszeniu po pojedynczym podaniu doustnym. Zatwierdzone produkty objęte są 77-dniowym okresem karencji w Wielkiej Brytanii.
Cielęta i jagnięta: Toltrazuril stosuje się w zapobieganiu objawom klinicznym kokcydiozy i ograniczaniu wydalania kokcydiów u cieląt i jagniąt w pojedynczej dawce. Okresy karencji w Wielkiej Brytanii wynoszą odpowiednio 63 i 42 dni w przypadku cieląt i jagniąt.
Psy: W przypadku hepatozoonozy toltrazuril podawany doustnie w dawce 5 mg/kg masy ciała co 12 godzin przez 5 dni lub doustnie w dawce 10 mg/kg masy ciała co 12 godzin przez 10 dni powodował remisję objawów klinicznych u psów zakażonych naturalnie w ciągu 2–3 dni ( Macintire i in., 2001). Niestety, u większości leczonych psów wystąpił nawrót choroby i ostatecznie zmarł z powodu hepatozoonozy. U szczeniąt zakażonych Isospora sp. infekcji, leczenie emodepsydem w dawce 0,45 mg w połączeniu z toltrazurilem w dawce 9 mg/kg masy ciała (Procox®, Bayer Animal Health) zmniejsza liczbę oocyst w kale o 91,5–100%. Nie stwierdzono różnicy w czasie trwania biegunki, gdy leczenie rozpoczęto po wystąpieniu objawów klinicznych podczas patentnej infekcji (Altreuther i in., 2011).
Koty: U kociąt eksperymentalnie zakażonych Isospora spp., leczenie pojedynczą doustną dawką 0,9 mg emodepsydu w połączeniu z toltrazurilem w dawce 18 mg/kg masy ciała (Procox®, Bayer AnimalHealth) zmniejsza wydalanie oocyst o 96,7–100%, jeśli zostanie podane w okresie prepatentnym okresie (Petry i in., 2011).
Konie: Toltrazuril stosowano także w leczeniu EPM. Lek ten jest bezpieczny, nawet w dużych dawkach. Obecnie zalecane leczenie to 5–10 mg/kg doustnie przez 28 dni. Pomimo korzystnej skuteczności toltrazurilu, jego stosowanie u koni zmniejszyło się ze względu na większą dostępność innych skutecznych leków.
