Podstawowe informacje | |
Nazwa produktu | Hyklan doksycykliny |
Stopień | klasa farmaceutyczna |
Wygląd | żółty, higroskopijny krystaliczny proszek |
Analiza | 99% |
Okres przydatności do spożycia | 2 lata |
Uszczelka | 25kg/karton |
Stan | przechowywać w chłodnym i suchym miejscu |
Opis hyklanu doksycykliny
Doksycyklina należy do grupy antybiotyków tetracyklinowych i jest powszechnie stosowana w leczeniu różnych infekcji. Hyklan doksycykliny to żółty, higroskopijny krystaliczny proszek, łatwo rozpuszczalny w wodzie i metanolu, trudno rozpuszczalny w etanolu (96%). rozpuszcza się w roztworach wodorotlenków i węglanów alkalicznych.
Hyklan doksycykliny to postać soli hyklanu doksycykliny, antybiotyku tetracyklinowego o szerokim spektrum działania. Hamuje syntezę białek bakteryjnych poprzez wiązanie się z rybosomami. Doksycyklina hamuje również selektywnie metaloproteinazę macierzy ludzkiej-8 (MMP-8) i MMP-13 w porównaniu z MMP-1, hamując odpowiednio 50, 60 i 5%, gdy jest stosowana w stężeniu 30 µM. Można go stosować jako regulator w indukowalnych systemach ekspresji genów, w których ekspresja zależy od obecności (Tet-On) lub nieobecności (Tet-Off) doksycykliny. Preparaty zawierające doksycyklinę znalazły zastosowanie w leczeniu infekcji bakteryjnych i profilaktyce malarii.
Zastosowanie hyklanu doksycykliny
Hyklan doksycykliny należy do grupy antybiotyków tetracyklinowych i jest powszechnie stosowany w leczeniu różnych infekcji. Stosowany jest w leczeniu chlamydii, riketsj, mykoplazmy i niektórych infekcji krętkami. Stosowany jest również do hamowania metaloproteinaz macierzy w dawkach mniejszych od przeciwdrobnoustrojowych. Hamuje metaloproteinazy macierzy w dawkach mniejszych od przeciwdrobnoustrojowych.
Hyklan doksycykliny jest syntetyczną pochodną oksytetracykliny. Stosowano go do eliminacji Borrelia burgdorferi i Anaplasma phagocytophilum w rezerwuarach gryzoni oraz do eliminacji kleszczy Ixodes scapularis. Jest to inhibitor o szerokim spektrum działania, stosowany do hamowania metaloproteinaz macierzy (MMP), takich jak kolagenaza typu 1, w badaniach nad gojeniem się ran i przebudową tkanek.