Prazikwantel – składniki farmaceutyczne

Prazikwantel jest związkiem pirazynochinoliny pierwotnie opracowanym do leczenia schistosomatozy, ale stwierdzono, że ma szerokie spektrum działania przeciw robakom. Prazykwantel jest racematem, ale enancjomer R (+) jest wyłącznie odpowiedzialny za jego działanie przeciwpasożytnicze. Jest aktywny wobec przywr (wszystkich gatunków Schistosoma chorobotwórczych dla człowieka, Paragonimus westermani i Clonorchis sinensis) i tasiemców (Taenia saginata, Taenia solium, Hymenolepis nana i Diphyllobothrium latum).
Mechanizm działania prazikwantelu nie jest dokładnie poznany. Schistosomy szybko wchłaniają lek. Bezpośrednio po przyjęciu leku następuje wzmożona aktywność mięśni, która prowadzi do skurczu tężcowego i wakuolizacji powłoki pasożyta.
Przypuszcza się, że działanie leku na mięśnie jest odpowiedzialne za przenoszenie pasożytów z żył krezkowych do wątroby in vivo. Jednakże w przypadku większości znanych schistosocydów wykazano zmiany w wątrobie, które mogą nie dostarczać żadnych konkretnych informacji na temat mechanizmu działania leku. Wyniki ostatnich eksperymentów sugerują, że działanie przeciwschistosomalne leku jest związane z jego wpływem na powłokę, a nie na mięśnie.
Kolejnym działaniem farmakologicznym leku jest zwiększenie przepuszczalności błony dla kationów, zwłaszcza wapnia.
Jednakże rola tego efektu w przeciwrobaczych właściwościach leku jest nieznana.