| Podstawowe informacje | |
| Nazwa produktu | Chlorowodorek linkomycyny |
| Stopień | Stopień farmaceutyczny |
| Wygląd | Biały krystaliczny proszek |
| Analiza | 99% |
| Okres przydatności do spożycia | 2 lata |
| Uszczelka | 25 kg/bęben |
| Stan | przechowywać w chłodnym i suchym miejscu |
Opis linkomycyny HCL
Chlorowodorek linkomycyny jest białym lub praktycznie białym, krystalicznym proszkiem, który jest bezwonny lub ma słaby zapach. Jego roztwory są kwaśne i prawoskrętne. Chlorowodorek linkomycyny jest łatwo rozpuszczalny w wodzie; rozpuszczalny w dimetyloformamidzie i bardzo słabo rozpuszczalny w tonie acetu.
Funkcjonować
Stosowany jest głównie w leczeniu infekcji wywołanych przez bakterie Gram-dodatnie, w szczególności różne bakterie Gram-dodatnie oporne na penicylinę, choroby układu oddechowego drobiu wywołane przez Mycoplasma, enzootyczne zapalenie płuc świń, infekcje beztlenowe, takie jak martwicze zapalenie jelit kurcząt.
Można go również stosować w leczeniu czerwonki krętkowej, toksoplazmozy i promienicy psów i kotów.
Aplikacja
Linkomycyna jest antybiotykiem linkozamidowym otrzymywanym z promieniowców Streptomyces lincolnensis. Pokrewny związek, klindamycyna, pochodzi z linkomycyny poprzez zastąpienie grupy 7-hydroksylowej atomem z odwróceniem chiralności.
Chociaż linkomycyna ma podobną strukturę, spektrum przeciwbakteryjne i mechanizm działania do makrolidów, jest również skuteczna przeciwko innym organizmom, w tym promienicom, mykoplazmom i niektórym gatunkom Plasmodium. Domięśniowe podanie pojedynczej dawki 600 mg linkomycyny powoduje średnie maksymalne stężenie w surowicy wynoszące 11,6 mikrogramów/ml po 60 minutach i utrzymuje się na poziomie terapeutycznym przez 17 do 20 godzin w przypadku większości wrażliwych organizmów Gram-dodatnich. Wydalanie z moczem po tej dawce waha się od 1,8 do 24,8 procent (średnia: 17,3 procent).
1. Preparaty doustne są odpowiednie do leczenia infekcji dróg oddechowych, infekcji jamy brzusznej, infekcji żeńskich dróg rodnych, infekcji miednicy, infekcji skóry i tkanek miękkich wywołanych przez wrażliwe Staphylococcus aureus i Streptococcus pneumoniae.
2. Oprócz leczenia powyższych infekcji, wstrzykiwane preparaty nadają się do leczenia ciężkich infekcji wywołanych przez paciorkowce, pneumokoki i gronkowce, takich jak chirurgiczne leczenie uzupełniające posocznicy, infekcji kości i stawów, przewlekłych infekcji kości i stawów oraz Staphylococcus- wywołało ostre krwionośne zapalenie kości i szpiku.
3. Chlorowodorek linkomycyny można także stosować w leczeniu chorób zakaźnych u pacjentów uczulonych na penicylinę lub nieodpowiednich do podawania leków z grupy penicylin.
